Son günlerin kıymetli tartışması zelzele felaketinin çabucak akabinde bölgede koordine olamayan yardımlar oldu. Felaketlerde gözlerin birinci olarak görmeye alışık olduğu Kızılay, günler hatta haftalar geçmesine rağmen barınma başta olmak üzere meselelerin sürdüğü reaksiyonlarıyla gündeme geldi. Cumhurbaşkanı Erdoğan, sert bir telaffuzla Kızılay’a yönelik argümanları reddederken, Haluk Levent’in kurucusu ve yöneticisi olduğu Ahbap’ın Kızılay’dan depremzedeler için 8 Şubat’ta çadır alarak fiyat ödemesiyse gündeme bomba üzere düştü. Kızılay’ın bir yardım kuruluşundan dönüştüğü holdingin varlığının yönetilmesine, yardım toplamaktan dönüştüğü kar gayesi güden ticari işletmeye neden ve nasıl kısmını inceledik.
Kızılay, yaklaşık 150 yıllık geçmişe sahip bir yardım kuruluşu, bir dernek, bir STK olarak misyon yapıyor.
Önce size Kızılay’ın mali tablolarını verelim istedik. Gelirinin ticari faaliyetlerinden çok yardım çalışmalarından geldiği görülüyor. Hatta bir kısım yardım da kamudan geliyor.
Kızılay’ın yüzde 100 sahibi olduğu şirketlerini holding çatısı altında biliyoruz. Bir de SGK, THY ve AOÇ ile ortak olduğu Emek İnşaat bulunuyor. Portföy idare şirketinde de 2022’nin son günlerinde tüzük değişikliğiyle bedelli madenlere yönelik yatırım yapma kararı alınıyor lakin bu da KAP’a 9 Şubat’ta bildiriliyor.
Ekonomist Kerim Rota da portföy idare şirketinin varlığını sorguluyor.
Girişimcilerin, Teşebbüs Sermayesi yatırım fonu kurmalarını “ortaklarının daha kurumsal bir yapıda yatırım yapmalarını sağlayabilirler” formunda açıklayan Rota, “Uzun vadeli yatırımlarda vergi avantajı da ortaya çıkar” derken, “Peki Kızılay’ın fon kurmadığı için ödeyeceği rastgele bir vergi var mı?” sorusunu şöyle cevaplıyor: Tabi ki yok.
“O vakit Bu PYŞ ve Fonların kurulmasının gayesi Kızılay’ın varlıklarını ve kaynaklarını Sayıştay kontrolünden uzaklaştırıp, finansal kontrol ve değerleme odaklı SPK mevzuatına taşımak için olabilir mi? Kızılay PYŞ İdare şurasının özgeçmişleri aşağıda?”
Kerim Rota ile birlikte bir çok ekonomistin de hususa dair açıklama ve sorularıyla karşılaşıyoruz.
Ömer Gencal, yardımlardaki gelir seviyesine dikkat çekerken,
Alaattin Aktaş yardım kuruluşu olmanın emeli sorgulanıyor.
Uğur Gürses, kontrol kısmını sorgularken,
Uğur Emek de Kerim Rota’ya atıfta bulunarak güvenilirliği sorguluyor.
Mali tablolarda ticari gelirlerin yardım gelirlerine oranı da dikkat çekiyor.
Mantık sorgulaması yaparken de zorlanıyoruz.
Bu durumu gerçek hayatta ne işimize yarayacak biçiminde açıklayan iktisat hocalarımız da yardımcı oluyor.
Devlet üniversitelerindeki iktisat öğrencileri kimi bahisleri yaşayarak öğrenebilir mi?
Konu dönüp dolaşıp İstanbul sarsıntısına ulaşıyor. Sizce?